Reis: 4-Daagse Motortour SIEGERLAND (23 tot en met 26 juni 2017)

Geschreven door: Paul van Velsen
Weer: half bewolkt, zonnig, af en toe een bui, 16-26 graden
Afstand: +/- 1200 KM

Dit jaar zijn we met 6 man afgereisd naar het mooie Siegerland en de mooie stad Bad Laasphe om 4 dagen rond te toeren.

De groep bestond uit de volgende personen:

– Arie Verduijn (BMW R1200 GSA)
– Bertus Meijerman (Yamaha Venture XVZ 1200)
– Johan Rouwenhorst (Harley FLSTC HERITAGE C1)
– Jop Wiertz (BMW R75/5)
– Paul van Velsen (BMW R1200 GSA)
– Herman Braakhekke (Yamaha Fazer 600 )

1e dag: Heenreis van Gorssel naar Bad Laasphe (23 juni, 294 km)

Klik hier voor gereden route dag 1

Na een kop koffie met lekkere koek bij Arie en Suzan vertrekken we richting Winterswijk, vervolgens richting Duitse grens en verder naar het oosten. Voor enkelen van ons wederom bekend terrein omdat we hier regelmatig touren met de Hamac of IJsselrijders. We rijden vandaag in één keer naar Bad Laasphe, een route van bijna 300 km. De originele route gaat via Maastricht de Eifel in. De Eifel laten we deze keer links liggen. De Eifeltour hebben we immers 2 jaar geleden al gedaan. Na Winterswijk gaan we de grens over. Over heerlijke binnenwegen, hoewel het af en toe wel sukkelen is met vrachtwagens voor ons. In de buurt van Pascherhook, Coesveld en Warstein houden we een tussenstop. Het begint hier al een beetje heuvelachtig te worden. Lekker sturen dus. We gaan verder richting Bad Laasphe en worden soms verrast met heel kleine weggetjes. Af en toe rijd je bijna bij de mensen door de achtertuin. Rond Siegen hebben we een mooie omleiding om aan de stadsdrukte te ontkomen. Helaas zijn de dorpjes inmiddels ook dorpen geworden, en soms best redelijk druk en moeten we ons er even doorheen worstelen. Gaat best vlot overigens. Als beloning zijn de laatste 50 kilometer weer heerlijk rustig met prachtige bochten, zodat we ons nog even kunnen uitleven voor we in hotel Lahnblick zijn. We hebben halfpension geboekt en dat betekent dat we na een frisse douche gelijk aan het buffet kunnen. Het buffet (vis en vlees) is prima voor elkaar. Lekker groot glas (alcoholvrij) bier erbij! We drinken wat in een café waar het Bosch bier niet echt smaakt.
Daarna als een blok in slaap vallen……

2e dag Rondrit langs de Lahn (24 juni, 286 km)

Klik hier voor gereden route dag 2

Tijdens zo’n tour moet er natuurlijk ook even worden gesleuteld; Bertus ontdekt dat hij zijn remblokken er verkeerd om heeft ingezet. Hij remt dus ijzer-op-ijzer. Een kleinigheidje dat snel is verholpen. Vervolgens gaan we op pad. Al meteen in Bad Laasphe beginnen we aan een klein weggetje, dat lekker stevig klimt. Dat was heel bijzonder, want later deze dag hebben we af en toe ommetjes moeten maken om weer wat kleine weggetjes te vinden. Het is de Duitsers in deze omgeving blijkbaar zo goed gegaan, dat alle wegen ruim zijn en van goede kwaliteit. Ook niet verkeerd en lekker om te rijden, maar af en toe mag het wel even kriemel-friemel werk zijn, om het tempo niet al te hoog te laten worden. De eerste bezienswaardigheid van vandaag is Burg Greifenstein. Deze kasteelruïne uit de 12e eeuw ligt mooi boven op een rots, en controleerde vroeger de handelsweg van Keulen naar Frankfurt. De route brengt ons tot aan het kasteel en daar worden we al opgewacht door een motorclub van 15 man uit Limburg (of Groningen?). We hebben de motor even aan de kant gezet en met de collega-motorrijders gepraat en natuurlijk een paar mooie foto’s gemaakt van het kasteel. Weilburg is een fraai stadje, vooral bekend om zijn scheepstunnel. Ik heb de tunnel (1854) niet in het echt gezien maar wel even opgezocht op Google. De Lahn maakt hier een lus om het stadje heen. Ook het Marktplein en het Schloss zijn de moeite waard. We rijden over het marktplein heen, waar we parkeren. Langs het oude Rathaus loopt je zo de Schlossgarten in met prachtig uitzicht heeft over de Lahn. We komen echter niet verder dan het heerlijke terras van café ‘Loewencafe’ voor koffie en een heerlijk stuk Duits gebak! Na een stukje rijden langs en over de Lahn komen we in Runkel. De brug in Runkel stamt al uit de Romeinse tijd en is de oudste brug van Duitsland. Vanwege éénrichtingsverkeer moeten we er omheen rijden en zien de brug dus van 2 kanten.

We rijden een mooi stuk door het Taunusgebergte. Bij Weilrod komen we langs Vogelburg Hochtaunus, waar allerlei soorten papagaaien gehouden worden. We komen hier voor het motorrijden en slaan de papegaaien dus over.

In Ehringshausen nog een klein hoogtepuntje voor Jop. Zijn BMW tikt de 90.000 km aan!! Vervolgens via wat grotere en kleinere wegen sluipen we tussen het drukke Wetzlar en Giessen door. Wat dan nog rest is een heerlijk stukje stuurwerk naar Bad Laasphe. Het was een zonovergoten prachtige dag!

Na het uitgebreide buffet maken we een wandeling naar de stad en daar is wat te beleven want: Bad Laasphe tafelt! Op de Königsstraße staat de „die längste Schlemmer-Tafel Wittgensteins“. Gasten kunnen hier lekker eten en drinken. Helaas hebben we al weer een uitgebreid buffet gehad… Natuurlijk moet er dan door 1 van de mcbot leden nog even een Geocache gevonden worden. Deze ligt ergens in het centrum van Bad Laasphe. We drinken er nog één op het terras bij café Restaurant Lahnstuben.

3e dag : Rondrit Rothaargebirge (25 juni, 255 km)

Klik hier voor gereden route dag 3

De dag begint grauw. Job en Johan zijn al vroeg op pad om de natuur te bekijken. Volgens hun hebben ze een vos, wolf en reeën gezien vanaf de hoogzit. Na het uitgebreide ontbijt rijden we weg met wat miezerregen. We rijden vandaag een beetje in noordwestelijke richting. Het Naturpark Rothaargebirge en Naturpark Ebbegebirge, wat men vaak gemakshalve onder het Sauerland rekent. Het staat ieder geval garant voor mooi stuurwerk. Echter rond 11:00 uur begint het wat harder te regenen en moeten we schuilen in het bos en de regenkleding aantrekken. Nadat de regen over is komen we na een klein stukje sturen op de waterscheiding van Rijn en Weser. Aan de ene kant van de bergrug stroomt het water naar het westen, en uiteindelijk naar de Rijn, aan de andere kant naar het oosten en uiteindelijk via de Weser naar de zee. Op het hoogste punt (700 m) staat de Rhein-Weserturm. Je schijnt er een fraai uitzicht over de omliggende bergen van het Rothaargebirge, maar we zijn er al voorbij gescheurd voordat we er erg in hadden. Ik heb de Rhein-Weserturm even vanuit mijn ooghoeken gezien.

Na wat kleine weggetjes bij Jàckelchen, Ober-, Mittel- en Unterneger komen we bij de uitlopers van het grootste stuwmeer van het Sauerland, de Biggesee. Je ziet er niet veel van want langs de oevers is nogal veel begroeiing. Even verderop ligt de Listertalsperre, met bijbehorend stuwmeer. Na een tussenstop bij de Versetalsperre gaan we even het binnenland in om over een aantal zeer kleine weggetjes te rijden. Echt bij de boeren over het land en het lijkt wel het einde van de wereld. Inmiddels is het weer al een stuk opgeklaard. Na Plettenberg volgt een prachtig stuk stuurwerk en mooie natuur. Optimaal genietend rijden we terug naar het hotel. Na gedane arbeid is het weer goed rusten. Bier en een 3-gangen maaltijd. s ‘Avonds lopen we nogmaals het dorp in. Deze keer is het doodstil, alle tafels en eetkraampjes zijn weg. We belanden op het terras bij Brauereigasthof Zur Sonne voor een lekker glas Bosch bier. Dit alvast voor Paul’s aanstaande verjaardag. De Bosch brouwerij zit achter het café. Deze keer smaakt hij lekkerder!

4e dag: Terugreis naar Gorssel (375 km)

Klik hier voor gereden route dag 4

Arie heeft van de terugreis ook  weer een mooie tourdag gemaakt. Maar naar een uurtje rijden lopen we al tegen een omleiding aan. De meeste omleidingen zijn hier fors te noemen, waardoor je op een compleet andere weg terecht komt. Maar het blijft een mooie route met lekkere wegen. Onderweg in een klein dorpje komen we nog weer langs een kleine Backerei met heerlijk (koffie)broodjes en vers gezette koffie. Nadat Paul weer eens even achterbleef om ditmaal foto’s te maken van de Möhnesee raakt hij de groep kwijt. Gelukkig met alle moderne communicatiemiddelen kon hij weer snel bij de groep aansluiten. En ook na een tweede maal, maar nu i.v.m. een plaspauze, is de groep weer compleet en rijden we richting Enschede. Bijna thuis stoppen we voor een warme maaltijd in Geesteren bij Cafe-Restaurant Baan om daar eindelijk onze Duitse schnitzel te eten. Tijdens het eten wordt er een voorstel gedaan om volgend jaar naar Luxemburg te gaan!

Ik heb 4 dagen videomateriaal in 10 minuten samengevat! En volgend jaar beloof ik nog betere beelden. Het videoverslag is te vinden op onze videopagina.